• Favereau
    • BARA m. (), & coll. -enn -où, dim. -ig, div. sortes: bara brazed (complet), brennek (de son, & kejet, droug ha mat), bara brizh (bis), bara bronnet (& boutellet, à saillies), bara kan (azyme, cf. panenn), bara -ludu, -oaled (sous la cendre, cf. surugenn & var.), bara mouchenn (& choan(enn) en miche), bara pleget (plié, cf. doublenn), bara tiegezh (& menaj, de ménage), & bara amanenn (& hag amanenn), bara benniget, bara mel (d'épice), arg. TUN. eltris var. ent- m., fig. souv. -ENN f. - (cf. baraenn f. -) : ex. KOARENN (pain de cire), parf. TORZH f. -ioù, - (tourte, cf. torzh vara) arbre à pain gwez bara coll. -enn v. du pain sur la planche labour war ar stern manger son pain blanc debriñ e vara gwinizh pour une bouchée de pain evit (ur) bennozh Doue Ôter le pain de la bouche tennañ ar bara eus genoù (ub.), (cf. arvara restes de pain).