Geriafurch
br | fr
  • Favereau
    • TALON (pied, chauss.) SEUL m. -ioù, (haut) seul peul (appr. KENTR m. -où, usu. éperon), (par ext., de pain...) var. SEULENN f. -où, parf. (div. objets) TALON m. -ioù : talon an arar (cf. keñver...), ar c'hein (bag, parf. KENTRENN f. -où talon de quille) son talon d'Achille (klask) e glaou (& e glañvenn).

Voir aussi